3D-printer uit de toekomst - Biqu Hurakan-test
Thuis 3D-printen zal niemand meer verbazen. 10-15 jaar geleden was de situatie natuurlijk compleet anders, maar tegenwoordig kosten eenvoudigere typen 3D-printers nauwelijks meer dan een traditionele, hoogwaardige inktprinter.
inhoud tonen
Natuurlijk heb ik ook een video gemaakt van de printer, klik erop en bekijk hem in actie in mijn videopresentatie. Als je het leuk vond, abonneer je dan op mijn kanaal!
Zelf gebruik ik thuis al jaren een 3D-printer, maar blijf bij ons, tot op de dag van vandaag ben ik slechts het begin van de mogelijkheden aan het verkennen. Op een gegeven moment werd ik er bijna in gezogen, ik begon 3D-modellen te maken, b.v. uit Google Maps-gegevens, maar toen moest ik beseffen dat deze hobby kan wachten tot ik met pensioen ga. Ik heb er gewoon niet genoeg tijd voor.
Dus bleef ik bij de simpele prints die online verkrijgbaar zijn. Het is waar, ik heb tijdens het proces ook veel geleerd en ik moest beseffen dat 3D-printen, als we het goed willen doen, geen gemakkelijke taak is.
Je moet de materialen kennen die voor het printen worden gebruikt en je moet de warmtewaarden voor het bed en de nozzle goed kunnen instellen. Het maakt niet uit op welke temperatuur en snelheid we het vlot maken (dit wordt het te printen object), noch op welke temperatuur en snelheid we het werkstuk printen nadat het vlot is gemaakt. In feite doet het er niet toe of we überhaupt een vlot moeten printen.
En deze vragen zijn eigenlijk nog maar de oppervlakte, de meest elementaire kennis die je nodig hebt om normalere afdrukken te kunnen maken.
In dit artikel wil ik je echter niet laten kennismaken met een simpele 3D-printer, maar wel eentje die naar mijn mening weken of zelfs maanden nodig heeft om normaal te gebruiken als je heel intensief met het onderwerp bezig bent.
Ik was gek dat het arriveerde, ik was blij dat ik het kon proberen, ik was blij dat ik er iets mee kon printen.
De Biqu Hurakan is geen gewone printer, ook al lijkt dat op het eerste gezicht zo. Van buitenaf lijkt het erg op mijn eigen printers. Natuurlijk zijn er hier en daar verschillen, maar die zijn niet significant.
De extruder en de kop zijn niet geïntegreerd, zoals bij goedkopere printers, maar er zit bijvoorbeeld een filamentsensor in, waardoor we het filament tot de laatste centimeter kunnen gebruiken, want als het op is, kunnen we gemakkelijk de volgende rol laden.
Het bijzondere goede nieuws is dat deze sensor op de extruder is geplaatst, zodat het filament in een normale hoek arriveert ten opzichte van de motor die het beweegt en niet breekt.
Er zijn ook andere interessante dingen, sommige zijn gewoon interessant, sommige zijn ronduit nuttig. Allereerst is een mooi voorbeeld dat de LED die het werkstuk verlicht RGB is, zodat we kunnen bepalen welke kleur deze moet oplichten. Een goed voorbeeld van dat laatste is het bed, dat in twee fasen verwarmd kan worden. Als het werkstuk klein is, is het voldoende om het middelste gedeelte te verwarmen (~100 watt), als het groot is, kunnen we de hele bak verwarmen (~240 watt).
Laten we ons op dit laatste punt een beetje laten meeslepen! Het is interessant dat de grootte van het verwarmde oppervlak kan worden gewijzigd met een kleine tuimelschakelaar, maar zoals ik heb opgemerkt, zelfs als we overschakelen naar een lager vermogen, wordt de buitenkant van het bed ook warm, en veel sterker dan ik zou doen. verwachten van warmtegeleiding. Met andere woorden: het is verdacht dat alleen het verwarmingsvermogen met de schakelaar kan worden geschakeld. Gelukkig heeft dit geen invloed op de werking, het interne oppervlak van 10 x 10 cm bereikt de gewenste temperatuur waardoor de besparing werkt. Voor kleinere artikelen besparen wij ca. 140 watt met deze slimme oplossing.
Daarnaast is er natuurlijk het magnetische bed waarop de glijbaan wordt geplaatst, er is de automatische tafelnivellering, het display, maar ik kan ook de webgebaseerde, browsergebaseerde interface noemen als iets heel interessants. maar dit gaat al over in de iets serieuzere zaken, dus ik kom hier later op terug!
Ik denk dat uit de titel van het artikel duidelijk blijkt dat de Biqu Hurakan veel meer biedt dan een traditionele printer, omdat de ziel van deze machine de Klipper-firmware is. De machines die met Klipper werken behoren al tot de meer professionele structuren waardoor de prijzen veel hoger liggen, maar bij Biqu besloten ze de juiste hardware in een goedkopere machine in te bouwen en je krijgt uiteraard de juiste software.
Er is momenteel nog maar één andere Klipper-machine in deze budgetcategorie, de FLSUN V400, die ruim het dubbele kost van de Hurakan, en toch goedkoop te noemen is.
Om Klipper op een computer te kunnen draaien is er niet veel nodig, "slechts" is het voldoende om een computer te installeren die Linux kan draaien. Dit kan van verschillende aard zijn, Biqu draait het systeem op zelfontwikkelde hardware, waarmee ze een zeer lage initiële kostprijs wisten te realiseren. Deze hardware is ook afzonderlijk verkrijgbaar en kan worden aangeschaft als iemand daarin geïnteresseerd is.
Laat ze echter niet een of andere waanzinnig krachtige hardware vermoeden, dat zou hier niet nodig zijn. Een Allwinner H616 SoC, een Mali G31 MP2 GPU met OpenGL3.2-ondersteuning en 512 MB DDR3 RAM zijn voldoende. Dit is voldoende om het systeem te laten draaien en gebruikers toegang te geven tot het systeem, het te beheren en te monitoren vanaf een desktop via de Mainsail UI
Het is tijd om terug te keren naar de browserinterface, waarvan we nu weten dat deze Mainsail UI heet.
Deze software is in wezen een complete software voor bewaking op afstand, omdat we de machine overal kunnen besturen waar er enige vorm van internettoegang is, en natuurlijk is ons thuisnetwerk er ook op voorbereid dat de machine zichtbaar is op het net.
U kunt het afdrukken starten en stoppen, de instellingen aanpassen, het bed waterpas zetten, nieuwe G-codebestanden uploaden en zelfs als u een gewone webcamera op een van de USB-poorten aan de achterkant aansluit, kunt u de voortgang van de afdruktaak volgen via de camerabeeld ook op de browserinterface.
Uiteraard zijn er naast deze nog andere functies, zo is het mogelijk om de kleur van bovengenoemde RGB-verlichting aan te passen of de software te updaten.
Het programma en de gebruikersinterface zijn volkomen transparant en kennen vele talen, waaronder Hongaars. Natuurlijk denk ik dat dit alleen de eerste keer belangrijk zal zijn, omdat de documentatie en veel tutorials (echt een gekke hoeveelheid) in het Engels beschikbaar zijn, dus het stoort me echt als er naar een menu wordt verwezen met de Engelse naam in een beschrijving moet ik erachter komen dat ik me afvraag wat de naam kan zijn op de Hongaarse interface.
Laten we teruggaan naar de Hurakan, want deze heeft nog een paar aangename verrassingen in petto! Voorbeelden hiervan zijn de ultrastille TMC2209-stappenmotoren, die werkelijk vrijwel geruisloos werken. We krijgen koeling met twee ventilatoren voor de printkop, die het printmateriaal effectief terugkoelt. De riemspanners zijn heel gemakkelijk en gemakkelijk te gebruiken, waardoor we niet meer met een sleutel hoeven te spelen, we kunnen de spanning van de geribbelde riemen heel fijn met de hand afstellen.
Een van de voordelen benadrukt de fabrikant de sensor die wordt gebruikt voor automatische bedverstelling. Deze bevindt zich aan de voorkant van de printkop, het spul weegt slechts zes gram, en volgens de gegevens van de fabrikant kan het foutloos 10 miljoen detecties uitvoeren. Laten we zeggen dat het volgens mij veel betekent dat de punt van de sensor niet van waardeloos plastic is, zoals bij goedkope machines.
Wat vond je niet leuk?
De eerste is dat de Z-as geen bovenste ankerpunt heeft. Het is, op zijn zachtst gezegd... Nou, ik zeg liever niets. Ik zeg niet dat het voor mij iets heeft beïnvloed, maar ik weet dat op de lange termijn het gebrek aan fixatie belangrijk is vanwege slijtage. Laten we zeggen dat als ik het goed heb gezien, je zo'n houder afzonderlijk van de fabrikant kunt krijgen.
De andere is de plaatsing van de geheugenkaart met het besturingssysteem. Het is precies waar we normaal gesproken G-codekaarten in de printers steken. Natuurlijk ben ik het niet vergeten, ik heb het tijdens de test niet door elkaar gehaald, maar ze hadden een betere plek voor deze kaart kunnen vinden als het besturingssysteem er al op staat en als dat niet meer mag trek hem eruit tijdens het gebruik.
De derde, die meer een verrassing was, is dat het systeem vrij langzaam wil opstarten. Ik dacht al dat er een probleem was, maar toen werd het plotseling geladen en verliep het soepel.
Nou ja, ca. dat is allemaal slecht, ik denk dat het verteerbaar is!
Hoe wordt het gebruikt?
Montage is niet gek, ongeveer 10 minuten. Het zegt veel over het feit dat we in totaal 8 schroeven krijgen, waarvan 4 het frame vasthouden, twee het display en twee de filamenthouder. Dat is het.
Wat betreft de installatie is de ligging van de kabels niet erg overtuigend. Ook dit leverde geen problemen op, maar de zwepen raken dit en dat aan en als iemand de machine jarenlang gebruikt, is het niet onmogelijk dat de isolatie van de draden verslijt. Daar moet je dus op letten.
Wanneer de installatie is voltooid, hoeft u alleen maar het cfg-bestand op de kaart met het besturingssysteem te bewerken, de naam in te voeren van de WiFi waarmee de machine verbinding moet maken en het wachtwoord in te voeren. Nogmaals, dat is alles, u steekt de kaart in de machine, start de machine en zoekt op het display naar het IP-adres dat deze heeft ontvangen. Dit adres voer je in de adresbalk van de browser in, de gebruikersinterface verschijnt en je kunt aan de slag!
Dankzij de Klipper kunnen we tijdens het afstellen en kalibreren ook handelingen uitvoeren zoals het verhogen van de druk en het instellen van de lineaire voortbeweging. Het verhogen van de druk vereist bijvoorbeeld geen speciale training of speciaal gereedschap, we hoeven niet eens een kernel te compileren, dus de stunt is op zijn zachtst gezegd vereenvoudigd.
Als u nog meer verfijning wilt bereiken, kunt u een versnellingsmeter voor de machine aanschaffen, waarmee u bijvoorbeeld oneffenheden in het oppervlak, veroorzaakt door trillingen, kunt elimineren.
In principe kan echter zeker worden gezegd dat we geen magie of een versnellingsmeter nodig hebben voor bruikbare afdrukken. Na minimale aanpassing (spanning van bijvoorbeeld banden en rollen) kunnen met de machine betere afdrukken worden gemaakt dan met gemiddelde, goedkope printers.
Het is waar dat hoewel op veel plaatsen wordt verwezen naar de snelheid van de machine vergeleken met een traditionele Marlin-printer, het deel uitmaakt van de hele waarheid dat de kwaliteit zal verslechteren naarmate de snelheid toeneemt. Over het geheel genomen kan worden gezegd dat er met dezelfde snelheid iets fijnere werken kunnen worden geproduceerd, maar dit is geen gek verschil.
Als we 10 procent tijd besparen op een afdruk van 12 tot 10 uur, is dat natuurlijk niet genoeg!
overzicht
Raad ik aan om de Biqu Huracán te kopen? Absoluut wel, want hij is qua prijs concurrerend met de Marlin-machines, maar heeft het voordeel van de Klipper. Je kunt er heel wat accessoires voor kopen, waarmee je al een semi-professioneel niveau kunt bereiken.
Dus naast het feit dat de Hurakan een zeer capabele printer is, aangezien hij alles weet, van automatische bednivellering tot de filamentsensor die we van een machine van deze categorie verwachten, zijn er ook de "kleinere" attenties, zoals de tweetraps schakelbare bedverwarming of de RGB die de werkstuk-LED's verlicht.
Natuurlijk zijn dit uiteraard niet de grootste pluspunten van de Hurakan, maar de Klipper- en Mainsail UI, die bediening via het thuisnetwerk mogelijk maken, bevrijden je van de G-Code-bestanden die naar de geheugenkaart worden gesleept, en er zijn natuurlijk nog andere opties verzorgd door de Klipper, zolang je maar genoeg tijd hebt, je geduld en kennis om alles te leren en het potentieel van Huarakan te benutten.
Helaas had ik hier niet veel tijd voor, althans niet genoeg om me goed in het onderwerp te verdiepen. Zoals ik al schreef, misschien als ik met pensioen ga.
Als je echter de vastberadenheid in jezelf voelt, overweeg dan om de Hurakan met Klipper aan te schaffen in plaats van een normale, eenvoudige 3D-printer. Ik denk dat je niet teleurgesteld zult zijn en dat je een hobby zult vinden waar je jaren mee bezig zult zijn.
Dus, op naar Klipper!
Laten we eens kijken hoeveel dat is!
De machine kan worden besteld bij een Tsjechisch magazijn. Natuurlijk heb ik ook om een kortingsbon gevraagd, zodat je deze een paar dagen na de publicatie van het artikel iets goedkoper (ongeveer 8000 HUF) kunt kopen. Dit betekent dat een BG93fe16 met een couponcode bedraagt de prijs ~ HUF 93, op de onderstaande link:
