Geprobeerd: AMD A8-3850 APU - Introductie van de AMD Llano, de "grote" Fusion
Het is de moeite waard om de eenheid FCH of Fusion Controller Hub te noemen, die praktisch kan worden gezien als een soort zuidelijke brug. Er zullen twee versies hiervan beschikbaar zijn voor het mobiele Sabine-platform, de ene is de A70M en de andere is de A60M. Er is slechts één verschil tussen de twee: de A70M biedt vier USB 3.0-poorten, terwijl de A60M er geen biedt, alleen 2.0 is hier beschikbaar. We zijn momenteel echter meer geïnteresseerd in de desktop-regio, d.w.z. Lynx, er zijn hier ook twee FCH's beschikbaar, de A75 en de A55 Fusion Controller Hub.
De lancering van de A75 FCH (Hudson D3) en A55 (Hudson D2) bij AMD zal Intel ook naar de line-up brengen die al in de wereld van chipsets is. Het noord-zuid-brugpaar is stopgezet en vervangen door een enkele tegel genaamd Fusion Controller Hub bij AMD. Hierdoor kon de PCI Express-controller in de APU worden geplaatst, net als bij de huidige Intel-processors, dus een noordelijke brug had geen zin meer. Een tegel is altijd beter voor beide als het geen stap terug in het gebruik met zich meebrengt. Lagere productiekosten, minder warmteontwikkeling, eenvoudigere constructie, kortom, de komst van FCH's is een vreugdevol feit op het Socket FM1-platform. Zoals in de afbeelding te zien is, is het punt toegevoegd aan de APU, de A75 FCH verzendt in dit opzicht slechts vier extra 1-draads PCI Express-threads (500 MB/s). Een deel van de andere inhoud is standaard: HD-audio, PCI-controller, infraroodpoort, zes SATA 3.0-poorten (6 Gb / s) met AMD Raid Expert en op FIS gebaseerde schakelondersteuning, vier USB 3.0-poorten, tien USB 2.0-poorten en twee stuks van USB 1.1. Wat een beetje interessanter is, is de aanwezigheid van de Integrated Display DAC (VGA), SD-controller, APU Fan Control via SB-TSI en Integrated Clock Gen (die ook de klokgenerator bevat), die ook in de FCH zijn ondergebracht.
Zoals je kunt zien, verschilt de A55 niet veel van de A75, het enige verschil is dat FIS Based Switching op SATA-poorten en USB 3.0 niet worden ondersteund. Dat laatste is geen gelukkige trekking, aangezien een moederbord zonder USB 3.0 nu bijna onverkoopbaar is vanuit het oogpunt van de fabrikant, is het ding op de markt gebracht. Om deze reden is voor USB 3.0 weer een externe chip nodig, waardoor de gecombineerde kosten van de A55 en de extra chip die van de A75 mogelijk al overtreffen. Het is dus geen wonder dat ASUS momenteel geen model heeft op basis van de A55 FCH, terwijl GIGABYTE ook slechts vijf modellen aanbiedt met één ding rood gemarkeerd: "Het moederbord heeft de kenmerken en prijs van de A55, maar de A75 Het bevat FCH vanwege het niet beschikbaar zijn van de A55”. "Nou, dat is een andere en heel duidelijke verklaring voor de situatie."
Moederborden voor Llano
Natuurlijk werd de "procialaló" opnieuw geleverd door onze partners, een GA-A75-UD4H van GIGABYTE en een F1A75-V Pro van ASUS. Beide modellen zijn concurrenten in de prijsklasse van rond de HUF 30, dus praktisch elkaars concurrenten. Laten we ze nu wat beter leren kennen.
GIGABYTE GA-A75-UD4H
Na de gemiddelde constructie komt het 30,5 × 24,4 cm ATX-standaardmodel extern tot leven volgens het reeds bewezen GIGABYTE-recept. De componenten zijn gemonteerd op de blauwe print, inclusief de Socket FM1 socket, want als het een Llano is, moeten we deze socket in het veld van het moederbord zoeken. Aan de buitenkant zien we niet veel verschil met de AMx-editie, ook de kunststof frames zijn gebleven, zodat we onze bestaande AM2 (+) / AM3 (+) compatibele koeler ook op dit platform kunnen gebruiken. De APU 8 + 2, terwijl de geheugens in 1 fase werken, hebben de modules vier bussen met ondersteuning voor tweekanaalsmodus met een maximale capaciteit van 64 GB.
In termen van kloksnelheid worden 1066, 1333, 1600, 1866 en 2400 (OC) MHz RAM's ondersteund. Het moederbord wordt gevoed door een 24-pins en een 8-pins voedingsconnector vanuit de voedingsrichting. De A75 FCH (Fusion Controller Hub) rust in de rechter benedenhoek, vergelijkbaar met Intel-moederborden die met PCH werken. De controller wordt gekoeld door een platte maar brede ribbe, die we al vaker op andere modellen hebben gezien. Het gebied van de uitbreidingsrails is behoorlijk rijk. Drie van de korte, d.w.z. × 1 PCE Express-slots zijn toegevoegd aan de PCB, terwijl twee van de volledige breedte × 16 versies beschikbaar zijn.
Zo kan naast CrossFireX AMD Dual Graphics ook worden gebruikt in het geval dat een A-serie APU aan het systeem wordt toegevoegd, met andere woorden, de IGP die in de APU werkt en de discrete grafische kaart kan worden gebruikt voor samenwerking. Omwille van vroeger plaatsten de ingenieurs ook twee stukken traditionele PCI op de UD4H, dus als we een oudere kaart hebben, hoeven we ons ook niet te schamen. Aan de onderkant zitten de standaard pin-terminals - Firewire, USB (Aan/Uit opladen), frontpaneel - en aan de zijkant krijgen we vijf SATA-poorten, die elk de 6 Gb/s-standaard ondersteunen. Laten we eens kijken naar het achterste gedeelte!
Het aanbod begint met een gecombineerde PS / 2 en twee stuks USB 3.0, en dan komen de onmisbare video-uitgangen, aangezien we het hebben over een APU, dus er moet iets worden berekend door de IGP. Geen zorgen, we krijgen alles wat we nodig hebben, naast de standaard VGA (d-sub) en DVI, de twee bepalende connectoren van onze tijd, native HDMI en DisplayPort, maken ook deel uit van het palet, en zelfs een optische audio-uitgang is inbegrepen niet mogelijk. Daarna volgen twee USB 2.0, één FireWire en één eSATA (6 Gb/s), gevolgd door een gigabit Ethernet-poort en nog twee USB 3.0. Zoals gebruikelijk wordt de lijn gesloten door de analoge audio-uitgangen, anders is een 8-kanaals Realtek ALC889-chip verantwoordelijk voor de geluidsgeneratie.
ASUS F1A75-V Pro
Bij ASUS is zwart al geruime tijd de mode in de hogere categorie, ook dit model is gebaseerd op zwarte printplaten, maar ook blauw is dominant. Uiteraard is dit board ook gebaseerd op A75 FCH (Hudson D3), dus qua design zijn er veel overeenkomsten met het GIGABYTE model. De afmeting van de print is 30,5 × 24,4 cm, rond de FM1-bus de reeds lopende Digi + VRM tops met een 6 + 2 fase ontwerp.
Er zijn vier slots voor RAM's, de modules kunnen werkfrequenties hebben van 1066, 1333, 1600, 1866 en 2250 (OC) MHz, met een maximale bruikbare hoeveelheid van 64 GB. Op de voeding hebben we een 24-pins en een 8-pins voedingsconnector nodig voor de voeding. De temperatuur van het PWM-gebied wordt bewaakt door een blauwe designrib die via een dikke, afgeplatte heatpipe communiceert met de platte rib op de A75 FCH.
Ook het aanbod aan uitbreidingsrails op de F1A75-V Pro is zeer rijk. We halen er drie uit een standaard PCI-slot, terwijl er twee aan het werk kunnen worden gezet vanuit een × 1 PCI Express. De meeste aandacht gaat natuurlijk altijd uit naar de full-width, × 16 slots, waarvan er twee op dezelfde manier zijn geplaatst als de UD4H. Dit betekent ook dat Dual Graphics kan worden gebruikt met de A-Series APU en dat CrossFireX niet vereist is. Hieronder vind je de USB- en front-pin-pinnen op het moederbord en de SATA-connectoren op de F1A75-V Pro bevinden zich ook op de gebruikelijke plaats, zeven in getal.
Hiervan komen zes witte uit de Hudson D3, zelfs de blauwe komt uit de ASMedia-controller. Er zijn vier ventilatoraansluitingen aan het bord toegevoegd, waarvan er drie 4-pins, d.w.z. PWM, besturing hebben. ASUS TPU- en EPU-technologieën kunnen ook fysiek worden bestuurd vanaf de PCB met schuifregelaars, die zich aan de rand van de PCB achter de RAM-DIMM's bevinden. Het tabblad bevat al de volgende generatie UEFI BIOS.
De achterkant belooft een vergelijkbaar aanbod als de GA-A75-UD4H. Ook hier begint de kit met een gecombineerde PS/2-connector en gaat verder met twee USB 3.0, de eerste kolom, gevolgd door optische audio-uitgang, native HDMI en DisplayPort. Alsof dat nog niet genoeg is, kunnen natuurlijk ook VGA- en DVI-uitgangen worden gebruikt. Deze worden gevolgd door de eSATA (rode) poort die van de ASMedia-controller komt en standaard 3.0 is. Deze kolom wordt afgesloten door nog twee USB 3.0, daarnaast blijven alleen de RJ45-connector van de Realtek gigabit Ethernet-controller, twee USB 2.0 en analoge uitgangen over, die ook werken vanuit een Realtek-chip, de ALC892, die tot acht kanalen ondersteunt.
